ဖဲကြိုးဝါရဲ့ အစ
ပါးပေါ်က မရဲတရဲ ထွက်ချင်နေတဲ့ ဝက်ခြံလေးကို ငေးကြည့်ရင်း ချစ်ခြင်း ကောက်ကြောင်းဟာ အလိုက်မသိစွာပဲ ခေါင်းစည်းကြိုးလေးဆီမှာ အဆုံးသတ်သွားတယ်။
ပလတ်စတစ် မနက်ဖြန်
မနက်ဖြန်တွေဟာ ပန်းတွေပွင့်နေတတ်ပါသလား…။ ဖြစ်နိုင်ရင် ကျနော့်အတွက် ပလတ်စတစ် ပန်းတစ်စည်းလောက် ချန်ထားပေးပါ။
ပဲရစ်ကို မရောက်ဖြစ်တဲ့နေ့စွဲများ
‘ပဲရစ်မြို့ကို သွားချင်သလို ရွာကိုလည်း ပြန်ချင်နေခဲ့တယ်’ အထိအတွေ့အရ ချောမွတ်ခြင်းဟာ မာရှတဲ့ အနာဂတ်မှာ လမ်းဆုံးမယ်… ဟုတ်လား… ဒီလိုဖြစ်ခဲ့လား
ကြွေရောင်ငါး
လျှော်စရာ အိင်္ကျီတွေရှိသေးလား ကြည့်စရာ တီဗီအစီအစဉ်တွေရော ရှိသေးလား ပစ်စရာ အမှိုက်ထုပ်တွေ ရှိသေးလား မသိမ်းရသေးတဲ့ အိပ်ယာထက် ပစ်လှဲဖို့ဆိုတာ အိပ်မရတဲ့ညတွေတုန်းက သတ္တိမျိုးနဲ့မှ ရမယ်
လူငယ်တွေ စနစ်တကျစုစည်းဖို့လိုပြီ
လူငယ်လို့ ဆိုလိုက်တာနဲ့ ကျောပိုးအိတ်လွယ်ထားတဲ့ အရာရာစူးစမ်းတတ်တဲ့ မျက်လုံးတွေကို ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ သူတွေကို စိတ်ကူးထဲ မြင်မိကြမှာပါ။ ဒီနေ့လူငယ်တွေမှာ နယ်ကလူငယ်နဲ့ မြို့ပြလူငယ်ဆိုပြီးနှစ်ပိုင်း ခွဲခြားပြောဖို့လိုပါလိမ့်မယ်။ အများအားဖြင့်ကတော့ မြို့ပြလူငယ်ကိုပဲ ဦးတည်ချက်ထား ပြောကြတာများပါတယ် ...
တာရာမင်းဝေ၊ နီကိုရဲနဲ့ အကြည်တော်
ဤစာစုကိုရေးရတာ စိတ်ထဲတွင် မလုံလှပါ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကျနော့်ကိုယ်ပိုင်ဇာတ်လမ်း၊ ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးမဟုတ်သလို ကျနော်ကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ဇာတ်လမ်းလည်း မဟုတ်သောကြောင့်ဖြစ်ပါသည်။
Explore Topics
Tags